സ്വപ്നങ്ങള് മന്വിളക്കായ്
തെളിയുമ്പോള്
അണയാതെ കാത്തു ഞാന്
മനസുമായി
പിന്നെ എന് കണ്ണില്
വിരിയുമ്പോള്
കണ്ണ്നീര് നനയാതെ
വിതുമ്പി ഞാന്
അണയാന് പലവട്ടം
അടുത്തപ്പോള് മനസിന്റെ
മറു കോണില് നിന്നെന്റെ
ജീവന് കുറുകിയോ ?
ഞാന് തീര്ത്ത സ്വപ്ന
സാഗരം ജ്വലിക്കുന്നു
അന്ന് അണയാ
വിളക്കായ് ജീവനായ്...
...
നീ വന്നു മധുരിച്ച
എന് പ്രിയ സ്വപ്നത്തെ
പുണരാന് പഠിപിച്ച
എന് ജീവ താളത്തെ
ഒരു നാള് അണച്ച്
നീ തന്നെ വിടചൊല്ലിയോ!!
അകലുന്ന നിന്
കാലുകള്ക്ക് ഇടയില്
പിടയുകയാണ്
ഞാനും എന് സ്വപ്നവും
നഷ്ടം വിതച്ചു നീ
അന്ന് തകര്ത്ത
എന് നഷ്ട സ്വപ്നത്തെ
അകറ്റി ഞാന് യാത്രയില്
.....
പിന്നെയും നെയ്തു
ഞാന് ഒരു സ്വപ്നത്തെ
വെറുക്കാന് മറക്കാന്
സഹിക്കാന് ചതിക്കാന്
ഒരുലോക സത്യത്തെ
വെറും സ്വപ്നത്തെ ...
( വര്ഷ )
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
super
ReplyDelete